مطالعه در نور کم یکی از رفتارهای روزمره ای است که بسیاری از مردم نسبت به آن هشدار میدهند. از کودکی شنیدهایم که اگر در تاریکی کتاب بخوانیم یا با نور کم مطالعه کنیم، چشم ها ضعیف میشوند و نیاز به عینک پیدا میکنیم. اما آیا مطالعه در نور کم باعث ضعیف شدن چشم میشود؟ باور یا واقعیت؟ این پرسشی است که سال هاست ذهن بسیاری از افراد را به خود مشغول کرده است.
از دید علمی و اپتومتریک، چشم انسان برای عملکرد طبیعی خود به میزان مشخصی از نور نیاز دارد تا بتواند تصاویر را با وضوح و دقت مناسب پردازش کند. با این حال، بینایی ما توانایی سازگاری با شرایط نوری مختلف را دارد و به کمک مکانیزمهایی مانند گشاد و تنگ شدن مردمک، تغییر حساسیت سلولهای شبکیه و تنظیم تطابق عدسی، خود را با نور کم وفق میدهد.
بر اساس یافته های علمی، مطالعه در محیط هایی با نور ناکافی معمولاً باعث خستگی موقت چشم، سوزش، یا تاری دید میشود، اما این به معنی ضعیف شدن دائمی بینایی نیست. در واقع، پاسخ نهایی به سؤال «آیا مطالعه در نور کم باعث ضعیف شدن چشم میشود؟ باور یا واقعیت؟» این است که چنین عادتی به خودی خود بینایی را آسیب زننده نمیکند، ولی در بلندمدت میتواند فشار و خستگی چشمی را افزایش دهد.
در این مقاله، با تکیه بر تحقیقات اپتومتری و شواهد علمی، به بررسی دقیقتر این موضوع میپردازیم تا بدانیم مطالعه در نور کم چه تأثیری بر چشم دارد و چگونه میتوان از بروز خستگی بینایی جلوگیری کرد.
چشم انسان یکی از پیچیدهترین اندام های بدن است که به طور مداوم خود را با شرایط نوری مختلف تطبیق میدهد. زمانی که نور محیط تغییر میکند، سیستم بینایی با همکاری شبکیه، عدسی و مردمک میزان نور ورودی را تنظیم میکند تا بهترین وضوح تصویر فراهم شود.

چشم چگونه به نور واکنش نشان میدهد؟
مردمک (Pupil) مانند دیافراگم دوربین عمل میکند. در محیط های روشن، برای جلوگیری از ورود نور زیاد، منقبض میشود و اندازه آن کوچک تر میگردد. در مقابل، هنگام مطالعه در نور کم، مردمک گشاد میشود تا نور بیشتری وارد چشم شود. این واکنش خودکار توسط عضلات عنبیه و کنترل عصبی از مرکز مغز تنظیم میشود.
در زمان مطالعه طولانی در محیط تاریک، مردمک برای مدت زیادی در حالت گشاد باقی میماند. این وضعیت باعث میشود نور پراکنده بیشتری وارد چشم شود و تصویر روی شبکیه کمی تارتر گردد. همین پدیده میتواند علت سوزش چشم و سردرد در هنگام مطالعه در نور کم باشد. در واقع، زمانی که عضلات چشم برای مدت طولانی در حالت انقباض یا تطابق مداوم باقی بمانند، احساس فشار، سنگینی پلکها و گاهی درد در ناحیه پیشانی ایجاد میشود.
با وجود این، چنین حالتی به معنای آسیب دائمی یا ضعیف شدن بینایی نیست؛ بلکه نوعی خستگی موقت چشمی است که با استراحت، نور مناسب و پلک زدن منظم برطرف میشود. شناخت دقیق علت سوزش چشم و سردرد هنگام مطالعه در نور ناکافی میتواند به پیشگیری از خستگی بینایی و انتخاب شرایط مطالعه بهتر کمک کند.
شبکیه لایه ای از سلول های حساس به نور در پشت چشم است که وظیفه دارد نور ورودی را به پیام های عصبی تبدیل کند. دو نوع سلول اصلی در شبکیه وجود دارد:
سلول های میله ای که مسئول دید در نور کم (شبدید) هستند، و سلول های مخروطی که در شرایط نور زیاد و برای تشخیص رنگ ها فعالاند.
در نور کم، سلول های میله ای فعالیت بیشتری پیدا میکنند تا بتوانند تصاویر را در تاریکی ثبت کنند. هرچند این سلول ها برای دید رنگی مناسب نیستند، اما به ما کمک میکنند تا در شب یا نور ضعیف مسیر خود را تشخیص دهیم. بنابراین، مطالعه در نور کم موجب «فعالیت بیشتر سلول های میله ای» میشود، نه آسیب به ساختار چشم.
با وجود باور عمومی، هیچ مدرک علمی معتبری وجود ندارد که مطالعه در نور کم باعث ضعف دائمی چشم یا افزایش نمره عینک شود. اما از آنجا که در این شرایط چشم برای تمرکز بیشتر تلاش میکند، احساس خستگی یا ناراحتی موقتی طبیعی است.
مطالعات اپتومتری در دانشگاه های معتبر (از جمله Harvard Medical School و American Optometric Association) نشان دادهاند که مطالعه در نور ناکافی تنها باعث استرس موقت بینایی میشود. این وضعیت به طور موقت عملکرد عضلات تطابق عدسی را تحت فشار قرار میدهد، اما هیچ تغییری در ساختار چشم یا انحنای قرنیه ایجاد نمیکند.
به بیان دیگر، چشم در نور کم بیشتر کار میکند، اما ضعیف نمیشود. پس برخلاف تصور عمومی، مطالعه با نور کم نمیتواند باعث نزدیکبینی (میوپی) یا آستیگماتیسم شود.
احساس سوزش، سنگینی پلک ها یا تاری گذرا پس از مطالعه در تاریکی، نتیجه خستگی عضلات چشم و خشکی سطح قرنیه است. این علائم معمولاً پس از استراحت یا بستن چشم ها به طور کامل برطرف میشوند.
آسیب دائمی زمانی رخ میدهد که ساختار شبکیه یا عصب بینایی تخریب شود، در حالی که نور کم چنین آسیبی ایجاد نمیکند.
بنابراین، مطالعه در نور ضعیف ممکن است چشم را خسته کند، اما باعث ضعف دائمی بینایی نخواهد شد. با این حال، ادامه این عادت در بلندمدت میتواند باعث کاهش تمرکز، کاهش سرعت مطالعه و ناراحتی بینایی شود.
مطالعه مداوم در نور کم، گرچه باعث ضعف دائمی نمیشود، اما اثرات موقتی و عملکردی بر چشم دارد که نباید نادیده گرفته شود. این اثرات شامل خستگی عضلانی، خشکی قرنیه و اختلال در تمرکز هستند.
در نور ناکافی، فرد برای وضوح بیشتر مجبور به نزدیک تر کردن متن یا جمع کردن چشمها میشود. این کار فشار زیادی به عضلات تطابقی (Ciliary muscles) وارد میکند و باعث خستگی میشود.
همچنین، کاهش میزان پلک زدن در زمان مطالعه موجب تبخیر سریعتر اشک و خشکی قرنیه میگردد. نتیجه آن احساس سوزش، اشکریزش و قرمزی چشم است. اپتومتریستها توصیه میکنند در هنگام مطالعه طولانی، هر ۲۰ دقیقه برای چند ثانیه به نقطهای دور نگاه کنید (قانون ۲۰-۲۰-۲۰) تا عضلات چشم استراحت کنند.
نور ناکافی باعث افزایش تلاش مغز برای تفسیر تصاویر تار و کمنور میشود. این تلاش شناختی، همراه با فشار عضلانی چشم، میتواند منجر به تاری دید موقتی یا سردرد شود.
در برخی افراد حساس، این حالت ممکن است باعث اسپاسم موقتی عضلات تطابقی شود که خود را به صورت نوسان نمره عینک نشان میدهد. با استراحت یا تنظیم مناسب نور محیط، این علائم به طور کامل برطرف میشوند.
در شرایط نوری ضعیف، چشم و مغز برای پردازش تصاویر زمان بیشتری نیاز دارند. همین مسئله سرعت خواندن و درک مطلب را کاهش میدهد. نور کم همچنین باعث ترشح هورمون ملاتونین میشود که بدن را به سمت حالت خواب آلودگی میبرد و تمرکز را دشوارتر میکند.
بنابراین، مطالعه با نور مناسب نه تنها برای سلامت بینایی، بلکه برای بازده یادگیری نیز حیاتی است.
نوع منبع نوری که برای مطالعه انتخاب میشود تأثیر زیادی بر عملکرد بینایی، خستگی چشم و تمرکز ذهن دارد. از دید اپتومتری، کیفیت نور حتی از شدت آن مهمتر است، زیرا طیف رنگی و دمای نوری میتواند بر تطابق و احساس راحتی چشم اثر بگذارد.
نور طبیعی خورشید دارای طیف کامل رنگی است، یعنی همه طولموجهای مرئی را به نسبت متعادل در خود دارد. این تعادل باعث میشود چشم در تشخیص رنگها، وضوح حروف و درک عمق، عملکرد بهتری داشته باشد.
مطالعه در کنار پنجره و در روشنایی روز نهتنها خستگی چشم را کاهش میدهد، بلکه طبق مطالعات اپتومتری، به تنظیم ساعت زیستی بدن و بهبود تمرکز کمک میکند. نور طبیعی همچنین شدت مناسب درخشش را دارد و خطر خیرگی (Glare) در آن کمتر از نور مصنوعی است.
در مقابل، کمبود نور روز و استفاده طولانی از نور مصنوعی میتواند سبب احساس خستگی ذهنی، خشکی چشم و حتی اختلال در خواب شبانه شود.
چراغ های LED سرد که در بیشتر منازل و محیط های کاری استفاده میشوند، دارای درصد بالایی از نور آبی (Blue Light) هستند. این طیف کوتاهموج، اگر بدون فیلتر مناسب به چشم برسد، میتواند منجر به خستگی دیجیتال و کاهش کیفیت خواب شود.
در هنگام مطالعه در شب یا کار با لپتاپ، استفاده از منابع نوری با فیلتر نور آبی یا عینکهای مخصوص ضدبلولایت توصیه میشود. نور سفید گرم با دمای رنگ بین ۳۵۰۰ تا ۴۵۰۰ کلوین، برای مطالعه مداوم مناسبتر است، زیرا تطابق بینایی را تسهیل میکند و احتمال خشکی یا تحریک چشم را کاهش میدهد.
چشم انسان در شرایطی بهترین عملکرد را دارد که نور محیط، یکنواخت و بدون سایه یا انعکاس مستقیم باشد. نور بیش از حد یا ناکافی هر دو میتوانند باعث استرس بینایی شوند. از دید اپتومتری، ترکیب نور طبیعی و مصنوعی در محیط مطالعه بهترین حالت ممکن است.
نور مطالعه باید از بالا و سمت مخالف دست غالب بتابد تا سایه روی صفحه ایجاد نشود. زاویه حدود ۴۵ درجه نسبت به صفحه کتاب یا مانیتور، و شدت نور در حدود ۳۰۰ تا ۵۰۰ لوکس برای مطالعه ایدهآل است.
در هنگام استفاده از لپتاپ یا مانیتور، نور محیط باید بهاندازهای باشد که تصویر صفحه واضح دیده شود اما بازتابی روی آن ایجاد نکند. تنظیم نور مانیتور در حد ۷۰٪ روشنایی نیز به کاهش خستگی چشم کمک میکند.
فاصله مناسب بین چشم و صفحه مطالعه حدود ۴۰ سانتیمتر و برای مانیتور بین ۵۰ تا ۷۰ سانتیمتر است. ارتفاع مانیتور باید اندکی پایینتر از خط مستقیم دید باشد تا پلکها کمتر باز بمانند و سطح چشم خشک نشود. نور مستقیم نباید به چشم بتابد، بلکه باید از زاویه غیرمستقیم بازتاب یابد تا خیرگی ایجاد نکند.
در حالی که مطالعه در نور کم به طور کلی موجب آسیب دائمی نمیشود، برخی افراد به دلیل وضعیت فیزیولوژیک یا بیماری های زمینه ای چشم، حساسیت بیشتری نسبت به نور ناکافی دارند. در این گروه ها، علائم خستگی و تاری دید سریع تر و شدیدتر بروز میکند.
افراد دارای نزدیک بینی (میوپی) یا آستیگماتیسم بالا، هنگام مطالعه در نور کم نیاز به تلاش بیشتری برای تمرکز دارند. این فشار اضافی بر عضلات تطابقی باعث خستگی و حتی سردرد میشود. همچنین کسانی که دچار خشکی چشم هستند، بهدلیل کاهش رطوبت سطح قرنیه در نور کم، احساس سوزش و دید تار را زودتر تجربه میکنند.
اپتومتریستها به این افراد توصیه میکنند از نور محیطی یکنواخت و فیلتر شده استفاده کرده و هر ۲۰ دقیقه به نقطه ای دور نگاه کنند تا عضلات چشم استراحت یابند.
با افزایش سن، میزان جذب نور توسط عدسی چشم کاهش مییابد و مردمک ها کندتر به تغییرات نوری پاسخ میدهند. به همین دلیل، سالمندان برای مطالعه به نوری حدود دو برابر بیشتر از جوانان نیاز دارند.
افراد مبتلا به دیابت نیز بهدلیل تغییرات عروقی در شبکیه، نسبت به تغییرات نور حساسترند و در محیطهای تاریک سریعتر دچار تاری یا دید کمکیفیت میشوند. همچنین بیماران دارای آستیگماتیسم به دلیل انحنای غیرطبیعی قرنیه، در نور کم دچار انکسار نامنظم و کاهش وضوح میشوند.
اپتومتریستها برای این گروه ها استفاده از چراغ های مطالعه با نور گرم، عینک های مخصوص مطالعه و بررسی دوره ای سلامت شبکیه را ضروری میدانند.

چه کسانی بیشتر از نور کم آسیب میبینند؟
مطالعه در نور کم اگرچه باعث ضعف دائمی بینایی نمیشود، اما در صورت تکرار مداوم میتواند منجر به خستگی چشم، خشکی قرنیه و کاهش تمرکز شود. در مقابل، استفاده از نور بیش از حد نیز خطر خیرگی و تحریک شبکیه را به همراه دارد.
بنابراین، کلید سلامت بینایی در تعادل نوری و رعایت اصول اپتومتری است:
نور متعادل، زاویه صحیح تابش، فاصله مناسب و استراحت منظم چشمها.
با رعایت این موارد، میتوان از مطالعه لذت برد بدون اینکه بینایی در معرض آسیب قرار گیرد.
۱. آیا مطالعه در نور کم به کودکان آسیب بیشتری میزند؟
بله، زیرا سیستم بینایی کودکان هنوز در حال رشد است و عضلات تطابقی آنها زودتر خسته میشود. برای کودکان باید همیشه محیط مطالعه با نور کافی و بدون سایه تنظیم شود.
۲. چرا در نور کم چشم ها سریع تر خشک میشوند؟
در نور ضعیف، میزان پلک زدن کاهش مییابد و تبخیر اشک بیشتر میشود. این موضوع باعث احساس سوزش و اشکریزش موقتی میشود که با استراحت و استفاده از نور مناسب برطرف میگردد.
۳. آیا استفاده از عینک ضدبلولایت در مطالعه شبانه مفید است؟
بله، بهویژه هنگام کار با مانیتور یا مطالعه با تبلت. این عینکها طیف نور آبی را فیلتر کرده و از خستگی شبکیه و اختلال خواب جلوگیری میکنند.